Darowizna

„Bo żubr traktuje nas z profilu, ma nas w machnięciu ogonem,
zniża łeb nie w ukłonie, lecz by pokazać rogi, które są
strażnikami jego niezależności, a nóg używa nie tyle do
łażenia, ale by ziemia słyszała, że jest (J.A.)”*

czas się pochylił nad mądrością życia
w gęstwinie puszczy odrodu siły głos
w żyłach korzeni od wieków przepływa
żywotność matki
soki żyznej ziemi

harmonia życia bez wad ingerencji
budulcem trwałym wzmacnia pokolenia
czas drogowskazem czy trzeba coś więcej
rozkwit w naturze
ostoją w pragnieniach

kto chciałby czerpać z wartości przykłady
mądrość wszechwiedzy w celu zrozumienia
ogarnąć nieład a piękno postrzegać
z szacunkiem respekt
każdemu istnieniu…

.
D.Capliez-Delcroix Bylińska
zdjęcie z kwartalnika: „W krainie żubra”
– Krystyny i Jana Sawickich,
tekst pod zdjęciem – Janusza Andrzejczaka