Okruszek wspomnien

Okruszek wspomnień

Okruszek wspomnień

Przysłonił oczy Cygan zmęczony
nad życiem dawnym szlak wspomnień wiódł
pamięcią wrócił w czas ulubiony
a wokół barwny tańczył już tłum
 
Ech… ech… tęsknoto
za serce ściskasz
łzami zalewasz obrazów czar
kraina wspomnień ciągle tak bliska
śpiewaj tęsknoto nieś ludziom dar
 
I miłość widział w cichej zadumie
cenny okruszek czy w sercu skrył
pewnej dziewczynie wyznać ktoś umiał
z tej bajki w duszy wciąż snuł się dym
 
Ech… ech… tęsknoto
za serce ściskasz
łzami zalewasz obrazów czar
kraina wspomnień ciągle tak bliska
śpiewaj tęsknoto nieś ludziom dar
 
A skrzypce grały w zmęczonej głowie
najcichszym dźwiękiem tłumiły ból
Papusza* w wierszach prawdą opowie
naród cygański jak życie wiódł
 
Ech… ech… tęsknoto
za serce ściskasz
łzami zalewasz obrazów czar
kraina wspomnień ciągle tak bliska
śpiewaj tęsknoto nieś ludziom dar
 
Głowę pochylił Cygan staruszek
słabego serca przycichł już dzwon
dłońmi przytulał wspomnień okruszek
w krainę dziadów niósł skrzypiec ton
 
Ech… ech… tęsknoto
serca nie ściskaj
słowem odsłaniaj obrazów czar
w krainę wspomnień czas wpisał wszystko
a ty tęsknoto śpiewem nieś w dal
 
 

Danuta Capliez-Delcroix Bylińska
*Poetka cygańska – Bronisława Wajs
 

 
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

3 + 8 =