Pamięć ową

tak cichutko
dzień zamyka okiennice
kończy pasjans
jasną smugą w łąkach ziemi
po szarościach
krople rozsiał deszcz zachwyceń
co on zmienił
 
pozawieszał
diamenciki na gałązkach
to natury
biżuteria jakże żywa
tęczokrople
wiatr kołysze barwnej wiązki
czy prawdziwej
 
czy złudzeniem
co rozbłysło w smutnych oczach
czas wniósł radość
czystomagii kolorowej
świat dzieciństwa
wspomnień przebłysk trwał z przeźroczy
w pamięć ową
 
taką świeżą
i niewinną nieskalaną
której grzech nie
zbrukał jeszcze tej w czystości
to wir życia
krzywościeżki znaczył śladem
drwił z czułości

 
 
2023
Danuta Capliez-Delcroix Bylińska