W kolorach myśli czas oddycha

Pani Lucynie Żbikowskiej i Panu Grzegorzowi Niemczukowi
– zachwycona finezją gry i słowem w przekazie… dedykuję

palcem to nic że piątym czy w muzycznej dłoni
tym cichutkim śpiewakiem
w ogromie poezji
wie że urok natury i dla niej odsłania
wibrujące obrazy z mocą ich perfekcji

rozkoszą przepływają jakże czułe ucho
namiętnym rozszemraniem
deszcz wiatr z mgłą szadź w drzewach
zabierając w euforię muzyczną wędrówką
biegnie apasjonatą wznosząc myśl w głąb nieba

i w każdy gest maestra grą melodia wzrusza
tak dobranej w tonacji
że aż dech zapiera
tu nikt nie podpowiada a wpatrzona w ruchy
biało-czarnych w oktawach spojrzeniem przemierza

to miłość przemówiła pasją w dźwiękach czystych
odczucie zmysłu piękna
wartościom ulega
świat staje się odległy czuła przestrzeń bliska
w niej Bóg natury słucha. duszy zachwyt śpiewa