W nieskończoność

 
„Wejdę w stan śmierci spokojnie i bez bólu,
łącząc się z Wielkim Umysłem, Pustką,/…/
albo Oceanem i znowu stanę na jego brzegu /…/”
– Małgorzata Braunek
 
z oczu podnoszę dni mokrych cienie
wsłuchana w tęskny szept opowieści
w pamiętną scenę spłynął rumieniec
dojrzałej kobiety dziewczęcy
 
spokojnie słucham spowiedzi myśli
wbrew ciszy znaczeń mojego wnętrza
historia długa tomy powieści
dla kogo skwapliwie czas spiętrzał
 
mądrości zbierał w tok drogi życia
nauczką częściej nie z pierwszej myśli
z wilczym biletem prawd bez pokrycia
mgła lekka w przemyśleniach z głębi
 
czas w ciszy właśnie potrafił tańczyć
w wir zabierając niedokończone
sny z marzeniami chciały coś więcej
ziarno niósł wiatr błogosławiony
 
kocham cię życie tak ścichłe we mnie
tak zamyślone w świętej powadze
z garbem doświadczeń w tanecznym rytmie
szans które nie wykorzystałam
 
Czas – podsumowany… 2010 – 2021
 
 
Danuta Capliez-Delcroix Bylińska
zdjęcie – z mojego wieczoru autorskiego w Krakowie 2015r.