Zabiera w ogród

Zabiera w ogród

skroplonych uczuć tchnienia
poezja ciszy

subtelnym szeptem
delikatność dotyku
dłonie splecione

na kładce wzruszeń
radości skrzydła wznoszą
półszepty modlitw

w tonie najcichszym
kołysze ramionami
czyje to ciepło

oddech spojrzenia
po dróżkach radosny bieg
piękno zachwyca

pod skrzydłem nieba
barwnych myśli krajobraz
ogarnia spokój

w zatoce oczu
pejzaż malowniczych chwil
zatrzymany kadr

bezkres tajemnic
czułą myślą przemierza
uśmiech Anioła

D.Capliez-Delcroix Bylińska